شيخ بهائى كه شخصی بزرگ، حکیم، عارف، اهل معرفت و بصيرت بود تعریف می کند: 

روزی در قبرستان امر عجيبى را ديدم، كه جماعتى ميّتى را در گوشه اى از اين گورستان دفن كردند. 

پس از چند ساعت كه گذشت و همه از قبرستان خارج شدند، بوى بسيار خوش و معطّرى به مشام

من خورد كه با عطرهاى دنيا قابل مقایسه نبود. بسيار تعجب كردم كه اين بوى عطر از كجاست؟ 

به اطراف نگاه كردم، ناگهان جوان زيبارويى را ديدم كه به سمت آن قبر مى رفت، و سپس محو شد.

طولى نكشيد كه بوى متعفّن و بدى به مشام من رسيد كه از هر بوى گندى در دنيا بدتر بود! باز متعجب شدم به اطراف نگاه كردم. 

سگى را ديدم كه به سوى همان قبر مى رفت و سپس ناپديد شد. 

همينطور به حالت تعجب ايستاده بودم كه ناگهان همان جوان زيبا از طرف آن قبر برگشت. ولى بسيار مجروح و زشت شده بود. 

به خودم جرأت دادم كه به سوى او بروم و سؤال كنم. به كنارش رفتم و گفتم: حقيقت امر را براى من روشن كن.

گفت: من عمل صالح اين ميّتى بودم كه الان شما شاهد دفن او بوديد. و باید من در كنارش مى بودم كه ناگهان سگى وارد قبرش شد،

كه همان اعمال زشت و ناشايست او بود. و چون گناهان او بيشتر از اعمال صالح او بود، لذا آن سگ به من حمله كرد و مرا از قبر بيرون انداخت.
و الان همان سگ با او هم نشين است.

شيخ بهائى مى فرمايد: اين مكاشفات صحيح است. چون اعمال انسان در عالم قبر و برزخ، تجسّم پيدا مى كند و به صورت هاى متناسب

با اعمال تبديل مى شود. اگر اعمال صالح باشد، به صورتهاى زيبا جلوه مى كند و ظاهر مى شود. و اگر اعمال ناپسند، در انسان جمع شده باشد،

به شكل صورتهاى زشت ظاهر مى شود.




منبع: عالم برزخ ص 133

نوای قرآنی

قرآن - گروه اهل بیت	دائلود
ربنا آتنا حسناً	دائلود
ربّنا و آتنا 2.	دائلود
تواشیحاذا هم انزلناه الیک مبارک	دائلود

پیامبر اكرم (صل الله علیه و آله) :

در اسلام هیچ بنایی ساخته نشد ، كه نزد خدای عز وجل

محبوبتر و ارجمند تر از ازدواج باشد .

(بحار الانوار . ج103 0ص222)

پیامبر اكرم (صل الله علیه و آله) : نباید حسن صورت زن را بر حسن دین داری او برگزید .

(كنز العمال . ح44590)

امام صادق (علیه السلام) :

هر كه مجردی را زن دهد ، از جمله كسانی است كه خداوند در روز قیامت به او نظر می افكند .

مردی بود که قرآن می‌خواند و از معنی قرآن هیچی نمی‌فهمید! پسر از پدرش پرسید: چه فایده‌ای دارد قرآن می‌خوانی بدون اینکه معنی آن را بفهمی؟ پدر گفت: پسرم سبدی بگیر و از آب دریا پر کن و برایم بیاور.

پسر به پدرش گفت: غیرممکن است که آب در سبد باقی بماند! پدر گفت: امتحان کن پسرم. پسر سبدی که در آن زغال می‌گذاشتند گرفت و رفت بطرف دریا تا امتحان کند، سبد را زیر آب زد و به سرعت به طرف

پدرش دوید ولی همه‌ی آب‌ها از سبد ریخت و هیچ آبی در سبد باقی نماند. به پدرش گفت: هیچ فایده‌ای ندارد. پدر گفت: دوباره امتحان کن پسرم. دوباره امتحان کرد ولی موفق نشد که آب رابرای پدر بیاورد. برای

بار سوم و چهارم هم امتحان کرد تا اینکه خسته شد و به پدرش گفت: غیرممکن است. پدر به پسرش گفت: سبد قبلا چطور بود؟ اینجا بود که پسرک متوجه شد، به پدرش گفت: بله پدر قبلا سبد از

باقی‌مانده‌های زغال کثیف و سیاه بود ولی الان سبد پاک و تمیز شده است. پدر به پسرش گفت: این حــداقـــل کاری است که قرآن برای قلبت انجام می‌دهد. ˙·٠• دنیا و کارهای آن قلبت را از کثافت‌ها پر

می‌کند و خواندن قرآن همچون دریا سینه‌ات را پاک می‌کند، اگر چه هیچ چیزی از معنی آن نفهمی .